OVER

Het werk van Carolina Koster weerspiegelt haar fascinatie voor de zeggingskracht van de fysieke wereld om ons heen. Ze raakt geïnspireerd door de verschijningsvorm van objecten en materialen; ze zetten haar aan tot interactie.

Buiten haar atelier zoekt ze verbinding met daar, waar ze is. Ze ontmoet haar omgeving in een dialoog en filtert het voor haar betekenisvolle. Vondsten en ervaringen gaan mee naar haar atelier. Daar neemt ze de tijd, tot een voorwerp of materiaal om interactie vraagt. Intuïtief gaat ze te werk. Ze verpakt, brengt lagen houtskool aan, overtekent, fotografeert, vouwt in en uit, giet, zoekt woorden, snijdt en scheurt, tot een gevonden werkwijze past. Vanuit de interactie met het pure materiaal wordt de poëtische kracht van de fysieke wereld voelbaar.

Haar oeuvre is even verstild als present. Even subtiel als monumentaal. Vaak tussen sculptuur en tekening in, lijken haar werken zich te begeven tussen begin en voltooing; elk werk als een stilgezet moment van de doorgaande, veranderende tijd. Ze gebruikt sobere, (soms gevonden) fundamentele materialen, zoals houtskool, papier, gips, steen, hout en golfkarton. Door het gebruik van deze eenvoudige materialen benadrukt ze, dat in onze gewone, alledaagse omgeving raadselachtige poëzie ligt besloten. Met haar ingrepen maakt ze dat zichtbaar.

De werken van Carolina Koster appelleren aan een fundamentele verbinding met de fysieke wereld. Ze nodigen uit om stil te staan bij ons eigen fysieke zijn, in verbinding te raken met onszelf en iets te ervaren van het sublieme van de tastbare wereld.

CV

> Nederlands

ABOUT

Carolina Koster’s work reflects her fascination for the expressiveness of the physical world that surrounds us. She is inspired by the appearance of objects and materials; they prompt her to interact.

Outside her studio, she seeks connection with where she is. She meets her surroundings in a dialogue and filters what is meaningful to her. Finds and experiences are taken to her studio. There she waits, until an object or material demands interaction. She proceeds intuitively. She packs, applies layers of charcoal, traces, photographs, folds and unfolds, pours, searches for words, cuts and tears, until a found method fits. From the interaction with the pure material, the poetic power of the physical world becomes palpable.

Her oeuvre is as still as it is present. As subtle as it is monumental. Often in between sculpture and drawing, her works seem to move between beginning and completion; each work as a still of ongoing, changing time. She uses sober, (sometimes found) fundamental materials, such as charcoal, paper, plaster, stone, wood and corrugated cardboard. By using these simple materials, she emphasises, that our ordinary, everyday surroundings, contain enigmatic poetry. With her interventions, she makes this visible.

Carolina Koster’s works appeal to a fundamental connection with our physical world. They invite us to reflect on our own physical being, to connect with ourselves and to experience something of the sublime of the tangible world.

CV

> English